شرف الدینِ حق شرفشاه است

از کمر بستگان درگاه است

چرخ را دیده بر سر راه است

کاتب نقش صبغة الله است

همچو در پیش کهربا کاه است

که مر او را فلک ز اشباه است

راست چون حیله های روباه است

طاق گردون نظیر خر گاه است

چون ثناهای تودر افواه است

رایت از سرّ غیب آگاه است

چون فلک با زمین به اکراه است

از جفای زمانه در چاه است

زانک ایّام نیک بدخواه است

نسبت ماه و هفته کوتاه است

هرچه در دهر هفته و ماه است