تحصیل اتحاد صفات مس و زر است

زان صنف خاص کاین عمل آید یکی خور است

وین اصل در جریده حکمت مقرر است

گر بنگری به دیدهٔ باطن محقر است

قلاب شهر نیز باین معرض اندر است

کن صنعت از قبیل عملهای دیگر است

فیضی بود که در نظر شاه مضمر است

کی با سرشت زیبق و گوگرد احمر است

کش چشم لطف و مرحمت شاه مظهر است

هستی و نیستی دو گیتی برابر است

در ذروهٔ کمال خود از ذره کمتر است

جای تفاخر سر خاقان و قیصر است

دولت در آن سر است که بر خاک این در است

آن جبهه کش سجود در او میسر است

در رتبه دیگران همه پایند و او سر است

داند خرد کزین دو که لایق به افسر است

گر سعد اصغر است و گر سعد اکبر است

صلحی چنان که بط همه جا با سمندر است

بیند رخ غزاله که از لاله احمر است

کن سرخی از تپانچهٔ ظلم غضنفر است

لطفش که ظل او همه جا فیض گستر است

آبی که چشمه اش دم شمشیر و خنجر است

آیینه ای که روشن از آن رای انور است

هر نقش پای مور که بر روی جوهر است

هر گوهری که در صدف بحر اخضر است

از بخشش تو رشک سرای توانگر است

در شغل رشته تافتن عقد گوهر است

ای کز تو نوعروس جهان غرق زیور است

سیماب قطره زیور رخسار اخگر است

هرجا که شعله ایست رخش از عرق تر است

در مجلس عروسی باز و کبوتر است

خورشید و ماه عنبر سوزان اخگر است

روزش فروغ اخگر و شب دود مجمر است

با جسم گفت وعده به صحرای محشر است

کلکی که در زلال مدیحت شناور است

آن ماهیی که جلوه گهش آب کوثر است

نایب مناب قول خدا و پیمبر است

بر ذمهٔ لسان مسلمان و کافر است

گر جنبش سپهر و گر سیر اختر است

اقطاع هفت چرخ ترا هفت کشور است

آن خطبه ای که زینت نه پایه منبر است

تاج زری که بر سر خورشید خاور است

مستغنیانه باش که این از تو درخور است

کوتاه کن که این نه حد هر سخنور است

زین هر دو چون گذشت سکوت از تو خوشتر است

کاین زینت اجابت و آن زیب دفتر است

وز حکم عقل نسبت ایشان مقرر است

آن نوع نسبتی که عرض را به جوهر است