ز دست عقل به رنجم بیار جام شراب

برو به کوی خرابات و می پرستی کن

لطیفه های نهانی رسد به گوش دلم

به یک تجلی حسن ازل ز بحر وجود

جهان و هرچه در او هست پیش اهل نظر

عجب مدار که شب تا به صبح بیدارم

قرار و صبر ز عاشق مجو که نتواند

بیا و این من و ما را تو از میان بردار

نبوده بی می و معشوق سال ها وحدت