ببین عمری وفادار تو بودم

چه سازم؟ نقش عشقی تازه چندی ست

چو شب سر می نهم بر بالش ناز

نمی دانی چه پُرشور و چه گرم است

نمی دانی به خلوتگاه رازم

همین دانم که در دل هر چه دارم

ز یادم می بَرد با خنده یی گرم

نمی دانی چه شادی آفرین است

بیا یک شب، خدا را، شاهدم باش

ببین: هر سو که می گردد نگاهم

به او صد بار گفتم «پای بندم»

چو بندم دیده را، پیداتر آید-

ببین: من با تو گفتم، کوششی کن

و گرنه گر دلم پابند او شد