آه، ای دل! تو ژرف دریایی

بس شگفتی که در نهان تو هست

تیغ خورشید- با بُرندگیش -

موج مهتاب - آن غبار سفید -

روی دریا دوید بوسهٔ باد

چلچراغ ستارگان در او

آه، ای دل! تو ژرف دریایی

کس ز سُکرِ نگاه، باده نریخت

سوختی... سوختی ز گرمی ی ِ عشق

هر تپش از تو جان سختی داشت

با همه تیرگی که در دریاست

باز دریا هزار مونس داشت

خون شد این دل ز درد تنهایی

آه! دریاست دل، چرا در او