فردا همیشه می تازد، یک روز پیش تر از من

فردا چه گونه معنایی ست؟تا می رسم به او، رفته ست

دیروز را و فردا را، امروز حد فاصل نیست

ابری که زهر می بارد، در خاطرم گذردارد

دل شور می زند دایم؛آینده چون هیولایی

آفاق شرق ویران شد، کو چاره تا به کار آرم

این نخل خشک خواری زاد، فوارهٔ طلایی نیست

فردا هرآنچه بادا، باد، تا کی برآورم فریاد

باشد، ولیک بی تردید، فردا که بردمد خورشید

سنگی زدل توانم ساخت، خواهم به پای اوانداخت