بیا ای نور چشم ما و خوش بنشین به جای خود

ز سلطانی این دنیا چه حاصل ای امیر من

بیا و دردی ما را ز دست ما روان درکش

گلستانست و بلبل مست و ساقی جام می بر دست

چرا مخمور می گردی بیا و همدم ما شو

روان شد آب چشم ما که با تو ماجرا گوید

مرید نعمت الله شو که پیر عاشقان گردی