دل چنین سوخت جان چه سان سوزد

رشتهٔ شمع جان از آن سوزد

که مرا خوش در این میان سوزد

عالمی را به یک زمان سوزد

تا تو را دل به عاشقان سوزد

دلم از بهر این نشان سوزد

آتش غیرتش زبان سوزد

که دل سوخته را روان سوزد

نفسش جملهٔ جهان سوزد