خوبرویی تو زشتخوی مباش

بامن پیوسته تازه روی و لطیف

چون زنخوت کنی دماغ تهی

وگر از کبر برتری طلبی

کبرت از چرخ برزمین فکند

کبر را عقل و شرع نستایند

صورت کبر را سگی دانش

هر که دروی زکبر اثر باشد

از تواضع بزرگوار شوی

چون تو کبر و بی پا باشی