139
در جواب حضرت خضر علیه السلام گوید
گفتم ای مرهم دل ریشم
سخنت نوش جان پر نیشم
ای همایون لقای عیسی دم
وی مبارک پی خجسته قدم
ای سبک روح این چه دلداری است
وی گرانمایه این چه غمخواری است
ای ملک سایه این چه تعریف است
وی فلک پایه این چه تشریف است
التفات توام مکرم کرد
لطف تو از غمم مسلم کرد
مددم ده به همّت ای مکرم
تا من دل شکستهٔ مجرم ،
پای از بند حرص بگشایم
یکدم از بند خود برون آیم ،
پیش گیرم طریق تقوا را
از برای صلاح عقبا را ،
ره روم تا رسم بدان منزل
که آگهی یابم از حقیقت دل ،
مگر آن بخت یابم از اقبال
کافکنم رخت در جهان کمال