آن شنیدی که حامد لفاف

ناگهی باز خورد بر وی پیر

گفت شیخا بگوی تا چونی

گفت حالم سلامت و خیرست

گفت ویحک سخن خطا گفتی

آدمی خیر آنگهی دارد

تو هنوز از صراط نگذشتی

بعد از آن در بهشت چون رفتی

ناشده در بهشت و دار سلام

چون از این هر دو فارغ آیی تو

ایمن از هر نهاد زشت شوی

مر ترا هست هر دوان در پی

از حقیقت چنان به دل دوری

یک زمان از نهاد خود برخیز

آنچه گفتست شرع آمده گیر

یک زمان شرع را متابع شو