داد چندین هزار بدرهٔ زر

تر زبان شد به عیب و عذل پدر

گفتش ای پور در خزانهٔ هو

من به حق دادم او دهد به تو باز

او نه بس دین ما و دنیی ما

نکند با تو ظلم از آنها نیست

چون در بست بر تو ده بگشاد