99
غزل شمارهٔ ۳۶۶
ای قوم مرا رنجه مدارید علی الله
معشوق مرا پیش من آرید علی الله
گز هیچ زیاری نهمی بر لب او بوس
یک بوسه به من صد بشمارید علی الله
ور هیچ به دست آرید از صورت معشوق
بر قبلهٔ زهاد نگارید علی الله
آن خم که بر او مهر مغانست نهاده
الا به من مغ مسپارید علی الله
از دین مسلمانی چون نام شمار است
از دین مغان شرم مدارید علی الله
گشتست سنایی مغ بی دولت و بی دین
از دیدهٔ خود خون بمبارید علی الله