ای حریفان ما نه زین دستیم دستی برنهید

بام ما دیگر زنید و شام ما دیگر پزید

هر کسی را جام او با جان او یکسان کنید

چند از شش سوی یک دم چار بالشهای ما

عیسی و خر هر دو اندر مجلس ما حاضرند

مجلس آزادگان را از گرانان چاره نیست

خنجر نو بر سر بهرام ناچخ زن زنید

هین که عالم سر به سر طوفان نااهلان گرفت

هر که را رنگیست همچو نیل در آب افکنید

نفس را چون بر جگر آبیست آتش در زنید

ور درین مجلس شما عاشق تر از شمع و می اید

می قبای آتشین دارد شما در بر کشید

ناحفاظیرا چو سگ ار تاختید از پیش در

چون ز روی هستی از من در من ایمانی نماند

ور سنایی همچو زنجیرست در حلق شما