باز متواری روان عشق صحرایی شدند

باز مستوران جان و دل پدیدار آمدند

باز نقاشان روحانی به صلح چار خصم

باز در رعنا سرای طبع طراران چرخ

باز بینا بودگان همچو نرگس در خزان

زرد و سرخی باز در کردند خوشرویان باغ

عاشقان در زیر گلبنهای پروین پاش باغ

تا وطاها باز گستردند پیران سپهر

خسرو سیارگان تا روی بر بالا نهاد

از پی چشم شکوفه دستهای اختران

تا عیار عشق عیاران پدید آرند باز

تا با کنون لائیان بودند خلقان چون ز عدل

غافلان عشرتی چون عاقلان حضرتی

از پی نظارهٔ انصاف چار ارکان به باغ

چون دم عیسی چلیپاگر شد اکنون بلبلان

بیدلان در پردهٔ ادبار متواری شدند

زاغها چون بینوایان دم فرو بستند باز

عالم پیر منافق تا مرقع پوش گشت

روزها اکنون بگه خیزند چون مرغان همی

اینت زیبا طبع چابک دست کز مشاطگیش

مطربان رایگان در رایگان آباد عشق

دلق تا کوتاه تر کردند تاریکان خاک