شاه را خواهی که بینی، خاک شو درگاه را

نعل کن چون چتر او دیدی کلاه چرخ را

چون کله بر سر نشین دزدان افسر جوی را

از برای عز دیدار سیاوخشی و شش

عافیت را سر بزن بهر کمال عشق را

هم به چشم شاه روی شاه خواهی دید و بس

آه غمازست اندر راه عشق و عاشقی

از سر آزاد مردی تیغی از غیرت بزن

درد عشق از مرد عاشق پرس از عاقل مپرس

عقل بافنده ست منشان عقل را بر تخت عشق

گر سپر بفگند عقل از عشق گو بفگن رواست

پیش گیر اندر طلب راه دراز آهنگ و تنگ

درد موسی وار خواهی جام فرعونی طلب

هر غم و شادی که از عشقت هم عشقست از آنک

کاه گرداند وفای عشق تا برجانت نیز

باد کبر از سر بنه در دل برافراز آتشی

چون شدی کاهی سنایی گردکاهی گرد و بس