ای صبا بر گو به خاتون جنان اندر جنان با غم و آه و فغان

شاه دین بی یاور است بی پناه و لشگر است

قد و بلای جوانان بنی هاشم تمام از جفای اهل شام

شاه دین بی یاور است بی پناه و لشگر است

آنکه بهر شست و شو آورد آب سلسبیل از برایش جبرئیل

شاهد دین بی یاور است بی معین و لشگر است

ابن سعد نامسلمان در هوای ملک ری دفتر دین کرده طی

شاده دین بی یاور است بی معین و لشگر است

تشنه خون حسین با دست خنجر آمده شمر کافر آمده

شاده دین بی یاور است بیمعین و لشگر است

دخترت ای اختر تات بنده برج رسول زینب تو یا بتول

شاهدین بی یاور است به معین و لشگر است

در لب شط فرات از شمر شوم بی ادب سبط سلطان عرب

شاهدین بی یاور است بی معین و لشگر است

پیکر پرورده آغوش دوش مصطفی در زمین کربلا

شاهدین بی یاور است بی معین و لشگر است

روز و شب صامت برای نور عینت در نواست

زد شرر زین ماتم عظمی بوی اندر جهان

شاه دین بی یاور است بی معین و لشگر است