نیست ممکن که شود از دلی شاد فلک

کاش می رفت پس از نوگل گلزار حسین

از تو فریاد فلک داد و بیداد فلک

ساختی حجله دادمادی او را بر پا

کشتی او را دل پرحسرت و تا روز جزا

ز تو فریاد فلک داد و بیداد فلک

دید چون مادر قاسم که در آن دشت محن

گفت زین گردش وارونه شد ای چرخ کهن

ز تو فریاد فلک داد و بیداد فلک

قاسم افتاد بسر چون هوس میدانش

کان عروسی که ز خون گشت حنابندانش

ز تو فریاد فلک داد و بیداد فلک

گشت تا منزل قاسم بسر حجله خاک

در دل خاک شود زین غم عظمی چو هلاک

ز تو فریاد فلک داد و بیدا فلک