صبا به باغ جنان رو تو آه و زاری کن

بگو حسین تو تنها و بی مدد کار است

ز تشنگی جگر عترت تو گشته کباب

ز بهر آب حسین از سکینه گشته خجل

حواله گشته به زینب رکاب داری شاه

شده چو خانه زنبور جسم شاه شهید

حسین تو ز قفا داد سر به راه خدا

یتیم پروری آخر ثواب می باشد

برای بخشش عصیان خویشتن (صامت)