قیمت به خود از عشق تو ارزان بگذارد

خواهم به تو هنگامه هجران بنویسم

کرده سفر زنگ دل اندر خم زلف

ترسم بگه وصل چنان عمر نپاید

گفتم به سوی گوشه عزلت بگریزم

ای باد خزانی به گل اینقدر امان ده

گو باد صبا تا گذرد بر سر کویش

گوید صنما چند ز هجران تو (صامت)

آن کس که نموده است مرا یوسف دلبند