هست جان را، عزم پا بوست ولی، اسباب نیست

دیده را اسباب مهمان در میان جز آب نیست

اهل معنی را برون، زین قبله و محراب نیست

خواب می داند که راه سیل، جای خواب نیست

چون چراغ عقل را با شور عشقت تاب نیست

دیده بر هم نه، که امشب حاجت مهتاب نیست

ترک این مذهب گرفتن، مذهب اصحاب نیست