داغ سودای تو بر جان رهی تنها نیست

هر که گوید، که منم، فارغ ازین غم، غلط است

ای که، منعم کنی، از عشق که فردایی هست

شب هجران ترا هست، به غایت اثری

مردگان را، اثر مرحمتت، زنده کند

خبر من، که برد غیر صبا، بر در دوست

دل و دین کرده ای از ما طلب و این سهل است

آتش آب و دل دیده سلمان، دل تو