هر دم به تیز غمزه دلم را چه می زنی؟

بر هم زند ابروی و چشم تو وقت من

ای رهروان عشق چو پرگار دورها

سر تا سر جهان ظلمات است و یک چراغ

ما و شرابخانه و صوفی و صومعه

با من سخن غرضت دلخوشیم نیست

امروز خاک پای سگ دوست شد کسی

ای باد اگر رهت ندهد پرده دار دوست

گویی که ای چو آب حیاتت به عینه

تو سرو سر بلندی و چون سایه کار من

سلمان تو در درون به هوای صنوبرش