ولی در عین بیماریش مردم دار می بینم

که چشم نازنینت را چنان بیمار می بینم

دل سست ضعیفم را قوی افکار می بینم

به آب ار می رسم در وی خیال یار می بینم

خیال سرو بالای تو را بسیار می بینم

جهانی را ز باغ عمر برخوردار می بینم

من این صورت که می بینم در آن رخسار می بینم

که بر بالین خود او را به شب بیدار می بینم

بحمدالله که این آیینه بی زنگار می بینم