چو رویت هرگزم نقشی به خاطر در نمی آید

خیال عارضت آبست، از آن در دیده می گردد

مرا در دل همی آید که چون باز آیدم دلبر

بر آن بودم که چون دولت، در آید از درم روزی

مرا ساقی مده ساغر، که امشب می پرستان را

حریفان را فرود شد دم، بر آرای مطرب آوازی