قبله ما نیست، جز محراب ابروی شما

روز محشر، در جواب پرسش سودای کفر

ماه تابان را شبی نسبت، به رویت، کرده ام

مرده خاکم که او می پرورد سروی چو تو

اینکه بر چشمم، سیاه و تنگ دل یاری، ولی

بر نمی دارم سر از زانو، ز رشک طره ات

چشم تنگت، تر تاز و حاجبت پیشانی است

گرم بدم گویی و نیکویی، به هر حالت که هست