دمادم می زند یارش، ز دست یار می نالد

از آن رو زرد و بیمارست و چون بیمار می نالد

بریدندش زیار خود، از آنرو زار می نالد

که بر هر جا که انگشتش نهی صد بار می نالد

جگر سوراخ کردندش، از آن آزار می نالد

دلش طاقت نمی آرد، ازین گفتار می نالد

مزن بادی که از هر باد نی چون یار می نالد

اگر در راه عشق گل ز زخم خار می نالد

اگر دردی ندارد نی چرا بسیار می نالد؟