شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲۷
صائب تبریزی
صائب تبریزی( متفرقات )
122

شمارهٔ ۲۷

صیقلی می شود از زخم زبان سینه ما
دم شمشیر بود صیقل آیینه ما
بی قدح راه به غیب دهن خود نبریم
عالم آب بود خلوت آیینه ما
هر که ناخن به جگرکاوی ما تیز کند
ماه عیدست به چشم دل بی کینه ما