ما پیر به روشندلی صبح ندیدیم

از بار گنه همچو کمان گر چه خمیدیم

غیر از سر انگشت ندامت نگزیدیم

خار از قدم آبله پایی نکشیدیم

ما حاصل ازین عمر سبکسیر ندیدیم

چندان که درین دایره چون چشم بریدیم

حرفی که برد راه به جایی، نشنیدیم

از خاک چو نی گر چه کمربسته دمیدیم