شب سیه مست فنا بود که هشیار شدیم

به تماشای تو سرگشته چو پرگار شدیم

دانهٔ خال تو دیدیم، گرفتار شدیم

لنگرانداخت خرد، خانه نگهدار شدیم

عبث افسانه طراز دل بیدار شدیم

حیف و صد حیف که ما دیر خبردار شدیم

تا گدای در شه قاسم انوار شدیم