شکر ارباب سخن باقی است تا عالم بجاست

نیست از دوزخ غمی تا دیده پر نم بجاست

چشم سوزن می پرد تا رشته مریم بجاست

گر رگ تلخی بود با چشمه زمزم، بجاست

باد در دست سلیمان است تا خاتم بجاست

تا نیفتاده است جام از دور، نام جم بجاست

تا اثر از زندگانی هست، درد و غم بجاست