ندیده چشم چنین آهوی ختا در خواب

غزال قدس به آن چشم نیمخواب که هست

شبی گذشت ترا خوش که از پریشانی

ز بیم بوسه شکاران بوالهوس پیشه (است)

سحر شکفته تر از گل ز خواب برخیزد

ز بخت سبز امیدم همین بود صائب