گر چه ذراتند یکسر میهمان آفتاب

در خرابات محبت شیشه بی ظرف نیست

دخل و خرج خویش را چون مه برابر هر که کرد

پرده دلها حریف حسن عالمسوز نیست

روزی روشندلان را چشم زخمی لازم است

نور رخسار جهانگیر تو گر پهلو دهد

دل منور کن گرت تسخیر عالم آرزوست

پرده داری حسن عالمسوز را در کار نیست

خاک شد یک دانه یاقوت از لب رنگین تو

عاشقان پاکدامن پرده دار آفتند