گهر ز دامن ریگ روان چه می خواهی؟

تو ساده دل ز بهار و خزان چه می خواهی؟

فراغبال درین بوستان چه می خواهی؟

تو از زمین سیه کاسه نان چه می خواهی؟

علاج درد خود از دیگران چه می خواهی؟

به این شعور، تو از بی نشان چه می خواهی؟

ترا که گرگ شبان شد چه می خواهی؟

ز آفتاب قیامت امان چه می خواهی؟

چه داده ای به زمین، ز آسمان چه می خواهی؟

تو شوخ چشم ازین و ازان چه می خواهی؟

امان ز حادثه آسمان چه می خواهی؟