اگر ز خود نتوانی ز خانه بیرون آی

نگشته است صبا تا روانه بیرون آی

ز خود به زور شراب شبانه بیرون آی

همین تو سعی کن از آستانه بیرون آی

ازین لباس زنان عارفانه بیرون آی

چه می شود، تو هم از کنج خانه بیرون آی

ز بند خویش به این تازیانه بیرون آی

سبک ز بحر غم بیکرانه بیرون آی

چه فکر می کنی، از آشیانه بیرون آی

چه حاجت است به چنگ و چغانه، بیرون آی

تو هم ز خرقه خود صوفیانه بیرون آی

قدم به راه نه، از فکر خانه بیرون آی

به ذوق صحبت یار یگانه بیرون آی

کنار اگرطلبی از میانه بیرون آی

ازین قلمرو ظلمت چو شانه بیرون آی

اگر ز اهل دلی چون نشانه بیرون آی

به این کمند ز قید زمانه بیرون آی