خموشی تو زبان بند کامجویی ها

ز نوبهار تو یک برق، تندخویی ها

که ختم شد به عقیق تو نامجویی ها

به دور حسن تو، مجموعه نکویی ها

دمی ز پا ننشیند ز فتنه جویی ها

که دل سفید نگردد ز جامه شویی ها

مدار دست ز نبض مزاج گویی ها

که صبح غوطه به خون زد ز خنده رویی ها

چه طرف بست ندانم ز پوچ گویی ها؟

که شد سیاه رخ کاغذ از دورویی ها

فزود غفلت من از سفیدمویی ها

که هست ترک بدی ها سر نکویی ها