تابش برق و حیات مختصر باشد یکی

تلخی و شیرینی عالم به هم آمیخته است

در قناعت می شود هر ناگواری خوشگوار

دولت بیدار کوته دیدگان روزگار

خاکیان بی بصیرت بر زمین چسبیده اند

با توکل فکر زاد راه کافر نعمتی است

هر چه از اندازه بیرون رفت دل را می گزد

از گرانباری است کشتی را ز هر موجی خطر

نیست از نازک خیالی قسمتم جز پیچ و تاب

آخرت را جمع نتوان کرد با دنیای دون