از هلال تیشه ما آتشین چنگ است کوه

با فلک از خشک مغزی بر سر جنگ است کوه

زیر ران شهسوار عشق شبرنگ است کوه

ورنه با هر کس که آهنگ است، آهنگ است کوه

ورنه بر سیل بهاران سینه تنگ است کوه

از شرار تیشه ما آتشین رنگ است کوه

ورنه در میزان بی دردان گرانسنگ است کوه

این زمان از تیشه ما آتشین چنگ است کوه

گر چه از تمکین سراپا عقل و فرهنگ است کوه

در مقام بردباری تیغ در چنگ است کوه

گر چه چون آیینه دایم در ته زنگ است کوه

از فروغ لاله چندانی که گلرنگ است کوه

گر چه از صحراست میدان صاحب اورنگ است کوه