خط بر عذار ساده نباشد مباش گو

چون هست در نظر لب میگون و چشم مست

گل را که خرده ای نبود غنچه خوشترست

آمیزش حلال و حرام است آب و می

حق می برد به مرکز خود راه بی دلیل

چون برق، راه خویش کند پاک گرمرو

مژگان یار از خط و خال است بی نیاز

چون نیست چشم شور به دنبال نقش کم

دست گشاده عقده ز دل باز می کند

دریا غریق را دهد از موج بال و پر

صائب چو دور ساختی از نفس سرکشی