ندارد اختیار در گشودن باغبان تو

ز ابروی تو دارد هر سر مو شوخی مژگان

ز منعم کاسه همسایه خالی برنمی گردد

جهد از طوق قمری سرو چون تیر از کمان بیرون

سخن چندان که خود را چون الف باریک می سازد

نمی دارد به زودی رشته همتاب دست از هم

ازان از دیدن خورشید در چشم آب می گردد

به بی برگان چنان ای شاخ گل مستانه می خندی

نمی گردد زبان جرأت من، ورنه می گفتم

تو جولان می کنی از سرکشی در اوج استغنا