تلخرو از هر نسیم سهل چون دریا مشو

آفت شهرت ندارد خلوت در انجمن

بر رخ هر کس که نگشاید ازو دل چون نسیم

موج دریا را حجاب دیدن ساحل مکن

می توان تا گشت باغ دلگشا اطفال را

چون به احسان می توان آزادگان را بنده کرد

دولت از دست دعا دارد حصار عافیت

قطره در گوهر ز موج انقلاب آسوده است

رشته مریم چه باشد تا ز هم نتوان گسیخت؟

صائب از شبگیر راه دور کوته می شود