سیلاب حواس است نظرهای پریشان

چون دانه تسبیح بود رشته الفت

داغی است به هر پاره دل من ز نگاری

دارم ز خیال سر زلف تو دماغی

چون ناوک بازیچه اطفال درین دشت

افسوس که چون آینه از بی خبری، شد

صائب مشو آشفته ز جمعیت اشرار