نیست در روی زمین سیمبری بهتر ازین

بی تکلف نفتاده است به خاک و نفتد

از بناگوش تو شد روی زمین مهتابی

شیر مادر شمرد خون دل عاشق را

نیست در سلسله مور میانان جهان

یوسف از شرم شکرخند تو زندانی شد

می چکد سیب زنخدان تو از تاب نگاه

من ز یعقوب و تو کمتر نه ای از یوسف مصر

حاش لله که کنم از تو شکایت، اما

خون ما پوست به تن می درد از حسرت تیغ

بیخودی برد به جولانگه مقصود مرا

نرسد بال گل آلود به جایی صائب