چون ازین شعه ستان خار غم آید بیرون؟

ماهی از قلزم ما بی درم آید بیرون

از دهانش نفس صبحدم آید بیرون

ناله ای کز دل چاک قلم آید بیرون

که گمان داشت وجود از عدم آید بیرون؟

صید با تیغ و کفن از حرم آید بیرون

دل ما خوش که ازین رخنه غم آید بیرون

یوسف از مصر اگر بی درم آید بیرون

صبر شیری است که از بیشه کم آید بیرون

زر چو گل از کف اهل کرم آید بیرون

چون مه نو اگر از خانه کم آید بیرون