با گرانجانی تن دل چه تواند کردن؟

خاکساری و تحمل زره داودی است

راه خوابیده به فریاد نگردد بیدار

سیل از کشور ویرانه تهیدست رود

سخت رو از دم شمشیر نگرداند روی

ایمن است از خطر پرده دران پرده غیب

هر سر خاری اگر نشتر الماس شود

آب شمشیر فزون می شود از دیده نرم

شرم اگر پرده مستوری لیلی نشود

در پی حاصل اگر دیده موران نبود

چرخ را از حرکت لنگر تمکین تو داشت

مانع شورش دریا نشود صائب موج