چه باشد جان که نتوان صرف راه دلستان کردن؟

خوشا سودای یکجا گر چه باشد سر به سر نقصان

گرفتم باغبان سنگدل مانع نمی گردد

چه خونها می توانستیم در دل کرد خوبان را

ز فکر عاقبت دل را چه فارغ بال می سازد

شکست از چیدن گل پشت امیدم، چه دانستم

مکن ای بوالهوس از چیدن گل منع عاشق را

به رنگ خود برآورد آن پریرو زال دنیا را

بیندیش از خدا ای محتسب انصاف پیدا کن

چه صورت های معنی آفرین در آستین دارد

عبیر پیرهن بودم، غبارآلود می گشتم

به خاک و خون کشد صائب دل آزاد مردان را