می نهد در چین ز غیرت ناف و آهو بر زمین

آن که مالید آفتاب و ماه را رو بر زمین

سایه هر جا افکند آن قد دلجو بر زمین

هر کجا ریزد عرق از چهره او بر زمین

پای خود هر جا گذارد آن پریرو بر زمین

چون کشد دامان ناز آن عنبرین مو بر زمین

می گذارد پیش طاق آن دو ابرو بر زمین

از کسادی می زند یوسف ترازو بر زمین

آسمان نگذاشت در جایی که پهلو برزمین

پیش استاد آن که ننشیند دو زانو بر زمین

سرکشان را زود می مالد فلک رو بر زمین

می کند صائب گرانی سایه او بر زمین