تحفه طور شراری داریم

گر چه در دست نداریم گلی

گو خزان صحن چمن پاک بروب

نو خطی در دل ما جا دارد

صافدل با همه آفاقیم

گر چه در خرمن ما کاهی نیست

تیغ لب تشنه به خون گر داری

شکر ظاهر بود از شکوه ما

آه کز آینه رویان جهان

گل خمیازه ما رنگین است

دل گرداب بود ساحل ما

خاکساریم زما چشم مپوش