تا روشن است راه خرابات سر کنیم

هویی کشیم و همسفران را خبر کنیم

دارد چراغ، این ره تاریک سر کنیم

بر هم زنیم بال و ز گردون گذر کنیم

رامش به تازیانه آه سحر کنیم

چون بوی پیرهن سوی کنعان سفر کنیم

پرواز تا به اوج فنا چون شرر کنیم

ما راه طی کنیم و سخن مختصر کنیم

از خرقه کبود فلک سر بدر کنیم

دامن گره به دامن موج خطر کنیم

یا چون حباب سر ز دل بحر بر کنیم

صائب چرا به عالم صورت سفر کنیم؟