چه می کنند حریفان عشق صهبا را؟

ز چرخ شیشه و از آفتاب ساغر کن

فساد روی زمین از شراب می زاید

به لامکان فتد ای آه گرم اگر راهت

ز آتش دل من دست را نگه دارید

ز حلقه گر چه سراپای چشم گردیده است

حلاوت سخن تلخ را ز عاشق پرس

ز جای گرم به تلخی ز خواب می خیزند

سیاهی نظر از یکدگر نمی گسلد

به قدر روزن داغ است روشنایی دل

شکسته بالی ما را چه نسبت است به او؟

به زور عقل توان خشم را فرو خوردن

به شور حشر نظر نیست عشق را صائب